Perturbacje opactwa i ostateczny koniec

Sulejów to miasto znajdujące się centralnej części Polski w województwie łódzkim, które wielu ludziom kojarzy się wyłącznie z historią cystersów w tym regionie kraju. Klasztor w Sulejowie stał się poniekąd wizytówką miejsca i nic w tym zaskakującego, ponieważ jego początki w tym miejscu datuje się na dwunasty wiek. To właśnie wówczas Sulejów oraz kilka innych okolicznych miejscowości zostały podarowane mnichom przez Kazimierza II Sprawiedliwego. Według legendy decyzja księcia o podarowaniu ziemi mnichom nastąpiła po dramatycznym wydarzeniu, kiedy to nagle usłyszał głos informujący go, że odnajdzie swoich kompanów, jeżeli tylko w tym miejscu powstanie kościół. Kazimierz nie namyślał się zbyt długo. Klamka zapadła.

Historia klasztoru

Na przestrzeni dziejów klasztor odgrywał dosyć istotną rolę w historycznych wydarzeniach i posiadał całą serię znaczących wpływów. Niejednokrotnie jednak musiał podejmować konkretne decyzje wyłącznie w trosce o swoje bezpieczeństwo i ugruntowaną, zdawać by się mogło, pozycję. Tak na przykład, na początku trzynastego wieku zbrojna pomoc mieszkańców klasztoru w walce z Czechami sprawiła, że decyzją Władysława Łokietka, mieszkańcy opactwa pozostawali zwolnieni z niektórych opłat. Taki przywilej powodował, że opactwo bezustannie rosło w siłę – również i przede wszystkim pod względem ekonomicznym. Miejsce zyskiwało nowego i silnego znaczenia, czego przykładem mogą być regularne zjazdy króla Kazimierza Wielkiego, a nawet wizyty Władysława Jagiełły. W kolejnych dziesięcioleciach rozbudowywana klasztor, pamiętając również o elementach obronnych. Powstał między innymi imponujący obwód warowny. Historyczne zawirowania doprowadziły w okresie rozbiorów do sytuacji, kiedy to klasztor znajdował się w zaborze austriackim. Taki stan rzeczy nie utrzymywał się jednak zbyt długo, ponieważ już w trakcie Kongresu Wiedeńskiego ustalono, że powinien się znajdować w granicach Królestwa Polskiego. Ostateczny cios miał jednak nastąpić na początku XIX wieku, kiedy to nastąpiła era supresji, czyli kasat klasztorów w zaborze rosyjskim i Królestwie Kongresowym. Klasztor przestaje istnieć.